Hoe het allemaal begon

Liverpool Football Club werd voor het eerst opgericht in 1857. Dit was echter een van de oudste rugbyclubs ter wereld, die later fuseerde met een ander team en Liverpool St. Helens FC werd. Deze club heeft niets te maken met de huidige voetbalclub Liverpool, maar toch worden ze in de geschiedenis soms met elkaar verward.

Het begin

In het jaar 1878 werd de eerste voetbalclub in Liverpool opgericht: Everton FC. Deze club ging haar thuiswedstrijden spelen op Anfield Road. In 1891 werd de grond van dit stadion opgekocht door John Houlding, waarna Everton besloot te verhuizen naar een ander stadion: Goodison Park. Omdat John Houlding nu een stadion had, maar geen team om erin te spelen, besloot Houlding zelf een voetbalclub op te richten. Op 15 maart 1892 werd Liverpool FC officieel opgericht. John McKenna werd de eerste voorzitter en hij vertrok onmiddellijk naar Schotland om daar spelers te zoeken. Er tekenden dertien spelers uit Schotland voor Liverpool, waardoor de ploeg de bijnaam Team of the Macs kreeg. De eerste wedstrijd van Liverpool werd gespeeld tegen Rotherham Town en de nieuwe club won haar eerste wedstrijd met 7-1. De eerste goal van Liverpool werd gemaakt door Malcolm McVean. Deze wedstrijd was ook de eerste keer dat een Engelse club speelde met uitsluitend buitenlandse spelers op het veld. Omdat Liverpool niet meteen mocht deelnemen aan de Football League, begon de club in de Lancashire League. Daar won Liverpool haar eerste wedstrijd met 8-0 van Higher Walton, waarbij John Smith de eerste officiële goal voor de club maakte. In datzelfde seizoen vond ook de allereerste Merseyside-derby tegen Everton plaats, die Liverpool met 1-0 won. Liverpool werd dat jaar kampioen en werd daarna toegelaten tot de Football League.

De eerste goal van Liverpool in de op één na hoogste Engelse divisie werd ook gescoord door McVean, tijdens de 2-0 overwinning op Middlesbrough Ironopolis. Dat seizoen bleef Liverpool ongeslagen en promoveerde naar de First Division. In een vriendschappelijke wedstrijd versloeg Liverpool ook Newton Heath met 2-0, een club die later bekend zou worden als Manchester United.

Het eerste seizoen in de First Division begon met een nieuwe manager en een nieuw tenue. De succestrainer Tom Watson, die drie keer kampioen werd met Sunderland, werd aangesteld en de clubkleuren werden veranderd van blauw-wit naar rood-wit.

In 1901 werd Liverpool voor het eerst kampioen van Engeland, met Alex Raisbeck als aanvoerder die de trofee in ontvangst mocht nemen. In 1906 won de club opnieuw het kampioenschap, en in datzelfde jaar werd het stadion aan de zuidkant uitgebreid. De nieuwe tribune werd door de fanatieke aanhang "The Spionkop" genoemd, een verwijzing naar een oorlog in Zuid-Afrika waarin Engeland ook betrokken was. Als eerbetoon aan de mensen uit Liverpool die in deze oorlog vochten, werd de tribune vernoemd naar de heuvel in Zuid-Afrika, Spionkop - kop betekent heuvel in het Afrikaans, waar een bloedige strijd plaatsvond en veel Engelsen het leven lieten.

In 1914 haalde Liverpool voor het eerst de finale van de FA Cup. Deze wedstrijd werd met 0-1 verloren van Burnley FC. Een jaar later was Liverpool betrokken bij één van de eerste schandalen in het voetbal. De club was omgekocht om te verliezen van Manchester United en vier spelers werden geschorst. Deze schorsingen werden vier jaar later opgeheven en weer twee jaar later werd Liverpool weer kampioen. In 1921 - 1922 en 1922 - 1923 werd het landskampioenschap binnengehaald onder leiding van Ephraim Longworth, die op dat moment aanvoerder was.

George Kay (1936 - 1951)

Gewonnen prijzen: Landskampioenschap (1947)

In juni 1936 werd George Kay de nieuwe trainer van Liverpool. Hij kwam van Southampton om George Patterson te vervangen. De periode van Kay bij Liverpool begon slecht, met vijf nederlagen en vier gelijke spelen in de eerste twaalf wedstrijden. Langzaam werden de resultaten beter, maar in het eerste seizoen onder leiding van Kay eindigde de club 18e. In het seizoen 1937 - 1938 ging het al beter. Ondanks een 6-1 nederlaag op Stamford Bridge tegen Chelsea eindigde Liverpool in de middenmoot. Weer een seizoen later eindigde de club op een 11e positie in de competitie. Berry Nieuwenhuys, Willie Fagan en Phil Taylor maakten alle drie 14 goals en werden gezamenlijk topscorer van de First Division.

Voor het nieuwe seizoen haalde Kay de jonge verdediger Bob Paisley van Bishop Auckland. Hij haalde ook Billy Liddell naar de club, maar al snel moest Liverpool stoppen met voetballen, vanwege de Tweede Wereldoorlog.

Na de oorlog ging Liverpool verder met voetballen. Kay kwam op het idee om een reis door de Verenigde Staten en Canada te maken met de ploeg. Tijdens het trainingskamp speelde Liverpool 10 wedstrijden in minder dan een maand tijd en daarom stond de ploeg met een veel betere conditie aan de start van het nieuwe seizoen.

Het seizoen begon wisselvallig voor Liverpool met vier overwinningen en drie nederlagen, waaronder een 7-4 overwinning op Chelsea, maar ook een 5-0 nederlaag tegen Manchester United. In februari en maart kende de club een betere periode en mede dankzij een reeks van zeven opeenvolgende overwinningen werd de club kampioen. Het was een zeer succesvol seizoen voor Liverpool, want verder werden ook de Lancashire Senior Cup, Lancashire County Combination Championship Cup en de Liverpool Senior Cup gewonnen. In de FA Cup haalde de club de halve finale, waar het verloor van Burnley. Het kampioenschap werd pas behaald in de laatste wedstrijd van het seizoen. Liverpool moest winnen van koploper Wolverhampton Wanderers en ook andere uitslagen moesten in het voordeel van Liverpool zijn. Liverpool deed wat het moest doen en had het geluk dat andere clubs dat ook deden en daarom werd de club voor de vijfde keer kampioen van Engeland.

De rest van Kay's periode bij de club kon Liverpool niet meer in de buurt van een nieuw kampioenschap komen. In de volgende drie jaren eindigde de club steeds onderaan het linkerrijtje. In 1950 werd nog wel voor het eerst in 36 jaar de FA Cup finale bereikt. Deze wedstrijd werd echter op Wembley met 2-0 verloren van Arsenal. In januari 1951 stopte Kay als trainer van Liverpool na vijftien jaar voor de club te hebben gewerkt. Hij werd vervangen door Don Welsh.

Don Welsh (1951 - 1956)

Gewonnen prijzen: geen

Don Welsh had eerder zelf nog voor Liverpool gespeeld. Hij had ook de FA Cup gewonnen met Charlton. Helaas voor Welsh trof hij een selectie aan die oud begon te worden. Hij haalde wel een aantal nieuwe spelers zoals Alan A'Court, maar kon toch niet voorkomen dat de club voor het eerst in vijftig jaar degradeerde uit de hoogste divisie. In 1956 promoveerde de club bijna meteen weer terug, maar toch werd Welsh ontslagen. Hij was de eerste manager van Liverpool die ontslagen werd en werd vervangen door oud-speler Phil Taylor.

Phil Taylor (1956 - 1959)

Gewonnen prijzen: geen

De belangrijkste opdracht die Phil Taylor meekreeg was zo snel mogelijk promoveren. De druk om te promoveren was enorm voor Taylor en Liverpool eindigde derde in 1957 en een jaar later vierde. In januari 1959 leed Liverpool een vernederende nederlaag in de FA Cup tegen Worcester City. In november van hetzelfde jaar vertrok Taylor weer bij Liverpool.

Het Bill Shankly-tijdperk (1959 - 1974)

Gewonnen prijzen: Landskampioenschap (1964, 1966, 1973), FA Cup (1965, 1974), UEFA Cup (1973)

In december 1959 werd Bill Shankly aangesteld als manager van Liverpool. Binnen een jaar liet hij 24 spelers vertrekken en haalde er anderen voor terug, zoals: Ian St. John, Ron Yeats, Roger Hunt, Ian Callaghan en Gerry Byrne. Tijdens zijn derde seizoen bij de club lukte het Shankly om te promoveren. Sinds dat seizoen (1961 - 1962) is Liverpool nooit meer gedegradeerd en ook nooit meer lager geëindigd dan de achtste plaats in de hoogste divisie.

Twee jaar na de promotie werd Liverpool alweer landskampioen van Engeland. Tijdens dit seizoen werd er ook een nieuw tenue in gebruik genomen, een geheel rood tenue. Een jaar later lukte het niet om de titel te prolongeren, maar de club won wel haar eerste FA Cup. Tijdens haar eerste deelname aan de Europacup haalde Liverpool de halve finale, waar het verloor van Internazionale. De eerste wedstrijd werd met 3-1 gewonnen en dit leek een goede uitgangspositie, maar in Milaan werd met 3-0 verloren, waardoor Inter naar de finale ging.

Weer een jaar later ging het beter. Het kampioenschap werd wederom binnengehaald en de finale van de Europacup II werd bereikt. Deze wedstrijd werd wel met 2-1 verloren van Borussia Dortmund, maar de ploeg begon wel steeds beter te draaien. Shankly wist ook al wie zijn ploeg nog beter konden maken. Hij haalde Emlyn Hughes, Ray Clemence en Kevin Keegan erbij. Deze spelers kwamen allemaal van clubs uit lagere divisies.

In 1973 werd Liverpool weer kampioen en won de club ook haar eerste Europese beker. De UEFA Cup werd gewonnen, na een finale tegen Borussia Mönchengladbach. Nadat Liverpool de eerste wedstrijd met 3-0 had gewonnen, kwamen de Duitsers terug in de replay. Ze wonnen de wedstrijd met 2-0 en kwamen dus één doelpunt te kort, waardoor Liverpool de UEFA Cup won.

In 1974 werd opnieuw de FA Cup gewonnen nadat Liverpool in de finale met 3-0 te sterk was voor Newcastle United. Niet lang na deze wedstrijd schokte Shankly de voetbalwereld door aan te kondigen dat hij zou stoppen. Veel spelers en fans probeerden hem over te halen, maar Shankly luisterde niet. Hij stopte ermee en werd supporter van de club op The Kop. Zijn taken als manager werden overgenomen door Bob Paisley.

Het Bob Paisley-tijdperk (1974 - 1983)

Gewonnen prijzen: Landskampioenschap (1976, 1977, 1979, 1980, 1982, 1983), UEFA Cup (1976), Europa Cup I (1977, 1978, 1981), League Cup (1981, 1982, 1983)

Bob Paisley, de assistent trainer, nam de taken van Shankly over. Paisley bleef negen jaar bij Liverpool, waarin hij één van de meest succesvolle managers van Engeland werd. Zijn eerste seizoen was moeizaam en er werd geen prijs gewonnen. Daarna werd Liverpool twee keer op rij landskampioen en won de club haar eerste Europacup I. De finale werd wederom gewonnen van Borussia Mönchengladbach. Een jaar later werd de titel in de Europacup I verlengd dankzij een 1-0-overwinning op Club Brugge.

Het seizoen 1978 - 1979 was wederom een succesjaar. De landstitel werd wederom gewonnen met een recordaantal punten en het minste aantal tegengoals ooit. Een jaar later werd de titel nogmaals geprolongeerd en in 1981 won Paisley zijn derde en laatste Europacup I, door met 1-0 van Real Madrid te winnen. Hetzelfde seizoen stond Liverpool even op de elfde plaats in de competitie. Na een lange ongeslagen reeks werd alsnog de titel gewonnen en de club won dat seizoen ook de League Cup. Weer een jaar later werd wederom de landstitel en de League Cup binnengesleept. In de competitie werd maar acht keer verloren, waarvan vijf keer nadat de titel al zeker was.

Paisley was inmiddels 65 jaar en kondigde aan te stoppen als manager. In negen jaar had hij 21 prijzen gewonnen, waaronder drie keer de Europacup I, een UEFA Cup, zes landstitels en drie League Cups op rij. De grote vraag was wie hem moest gaan opvolgen. Uiteindelijk viel de keuze op Joe Fagan.

Joe Fagan (1983 - 1985)

Gewonnen prijzen: Landskampioenschap (1984), Europacup I (1984), League Cup (1984)

De 63-jarige manager Joe Fagan nam de leiding over Liverpool over en tijdens zijn eerste seizoen maakte hij van Liverpool de eerste Engelse club die in één seizoen drie grote prijzen won (landstitel, League Cup en de Europacup I). Tijdens dit seizoen behaalde Liverpool een aantal mooie records, zoals drie keer op rij de titel, vier keer op rij de League Cup en voor de vierde keer in acht jaar de Europacup I. Een belangrijke speler tijdens dat seizoen was Ian Rush, die was overgekomen van Chester.

Tijdens het tweede seizoen onder leiding van Fagan ging het minder, de titel werd verloren aan rivaal Everton en in de Europacup I werd de finale verloren van Juventus, tijdens het Heizeldrama. Door dit drama werden alle Engelse clubs tot 1990 uitgesloten van Europees voetbal. Na het Heizeldrama besloot Fagan met pensioen te gaan.

Kenny Dalglish (1985 - 1991)

Gewonnen prijzen: Landskampioenschap (1986, 1988, 1990), FA Cup (1986, 1989)

Spits Kenny Dalglish, die ook nog speler was van de club, nam de leiding over als speler-manager. Deze nieuwe uitdaging van Dalglish begon goed, want tijdens zijn eerste seizoen als trainer werd de club kampioen van Engeland en won het de FA Cup.

Het seizoen 1986/87 was een jaar zonder prijzen voor Liverpool, de club eindigde achter Everton als tweede en verloor de League Cup finale van Arsenal. Vervolgens werd sterspeler Ian Rush verkocht aan Juventus en veel mensen zagen het somber in voor het volgende seizoen. Een jaar later was de kritiek verdwenen, want Liverpool werd weer landskampioen en John Aldridge, de opvolger van Rush, werd clubtopscorer. Bovendien werd John Barnes verkozen tot Engels speler van het jaar. Later dat seizoen werd wel de bekerfinale verrassend verloren van Wimbledon.

Tijdens het seizoen 1988 - 1989 keerde Ian Rush terug in Liverpool. Hij had een teleurstellende periode gehad bij Juventus en kwam terug bij zijn oude club. Wederom kwam de club dicht bij de dubbel, de beker werd gewonnen, maar dit keer werd de landstitel net niet behaald. Tijdens de laatste wedstrijd van het seizoen kreeg de club in de blessuretijd de 0-2 tegen van Arsenal. Daardoor ging de titel naar Londen met één doelpunt verschil. Het seizoen 1988-1989 werd overschaduwd door het Hillsborough-drama, slechts enkele jaren na het Heizeldrama. Tijdens de halve finale van de FA Cup tegen Nottingham Forest waren er te veel supporters in het stadion, waardoor er een mensen tegen de hekken werden gedrukt. Op die tragische dag kwamen 94 mensen om het leven, en later volgden er nog twee slachtoffers. Jaren later werd het aantal doden opnieuw verhoogd toen, 32 jaar na het oplopen van levensveranderende verwondingen tijdens de stadionramp, nog iemand overleed.

Nog altijd mocht Liverpool niet in Europa spelen, vanwege het Heizeldrama. In het seizoen 1989 - 1990 werd de titel wederom gewonnen en een jaar later mochten alle Engelse clubs wel weer Europees voetbal spelen. Liverpool werd gezien als de grootste schuldige in het Heizeldrama en kreeg daardoor een jaar extra schorsing opgelegd.

Op 22 februari 1991 kondigde trainer Kenny Dalglish opeens zijn vertrek aan. Hij zei dat hij niet meer met de druk om kon gaan en vertrok bij de club.

Graeme Souness (1991 - 1994)

Gewonnen prijzen: FA Cup (1992)

Een paar weken later nam Graeme Souness de positie van hoofdtrainer over van interim-trainer Ronnie Moran. Liverpool was intussen ver achter komen te staan op koploper Arsenal en de club eindigde als tweede. Tijdens zijn eerste seizoen bij de club won Souness wel de FA Cup, waardoor Liverpool mocht meedoen aan de Europa Cup voor bekerwinnaars. Er vertrokken belangrijke spelers, zoals Ray Houghton en Steve Staunton. Er kwamen spelers voor terug, maar deze voldeden niet en de meesten waren al snel weer weg bij Liverpool. Andere aankopen, zoals Michael Thomas en Mark Wright, raakten al snel geblesseerd. De vreemdste transfer was waarschijnlijk die van Dean Saunders, die voor 2,9 miljoen pond overkwam van Derby County. Saunders speelde een goed seizoen naast Ian Rush en werd vervolgens met verlies doorverkocht voor 2,5 miljoen.

Souness had meer geluk met een aantal doorgestroomde jeugdspelers. Robbie Fowler, Dominic Matteo en Steve McManaman deden het goed in het eerste elftal en Jamie Redknapp en Don Hutchison, die nog werden aangetrokken door Dalglish, braken ook definitief door onder de leiding van Souness. Ian Rush maakte nog steeds een hoop goals, ook al was hij de dertig intussen gepasseerd en doelman Bruce Grobbelaar werd vervangen door David James.

Na de oprichting van de Premier League eindigde Liverpool in het eerste seizoen als zesde. Het hele seizoen streed de club geen moment mee om de titel en in maart stonden ze zelfs even op de vijftiende plaats. Na dat seizoen kwamen er twee spelers bij, Nigel Clough en Neil Ruddock. Dit duo paste goed in het team en het volgende seizoen begon Liverpool in vorm te komen. De eerste drie wedstrijden werden makkelijk gewonnen en Clough scoorde vier keer. Vervolgens ging het weer minder en na een nederlaag tegen de Spurs, een overwinning tegen Leeds United en nog twee nederlagen, stond de Merseyside-derby op het programma. Tijdens deze wedstrijd kregen McManaman en Grobbelaar ruzie. Er kwam verdeeldheid in de ploeg en de titel leek verder weg dan ooit. Vervolgens mocht talent Robbie Fowler zijn debuut maken en hij scoorde meteen. Vervolgens scoorde hij voor de Coca Cola Cup tegen Fulham vijf keer tijdens een 5-0-overwinning. In de volgende ronde werd Liverpool uitgeschakeld door Wimbledon en in de FA Cup verloor de club van Bristol City. Op 28 januari 1994 diende Souness zijn ontslag in en hij werd opgevolgd door Roy Evans.

Roy Evans (1994 - 1998)

Gewonnen prijzen: League Cup (1995)

Roy Evans maakte zijn debuut als coach van de club tijdens een wedstrijd tegen Norwich City. Zijn team eindigde dat seizoen als achtste in de competitie en spits Robbie Fowler maakte 29 goals en werd verkozen tot Young Player of the Year.

Voor het volgende seizoen haalde Evans één nieuwe speler, doelman Michael Stensgaard kwam voor 300.000 pond over van Hvidovre IF. Evans was vastbesloten om zijn team in conditie te krijgen en vertelde een aantal van zijn spelers dat ze anders op zoek konden naar een andere club. Tijdens de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen leek zijn aanpak te werken, want Crystal Palace werd met 6-0 verslagen. Vervolgens kocht de club toch nog twee nieuwe spelers: Phil Babb van Coventry City voor 3,75 miljoen pond en John Scales (Wimbledon) voor 3,5 miljoen. Dat seizoen eindigde Liverpool als vierde in de competitie en won de club ook de League Cup.

Voor het seizoen 1995 - 1996 werd er een nieuwe spits gekocht: Stan Collymore. Hij ging samen met Fowler voorin spelen en veteraan Ian Rush werd gedegradeerd naar de reservebank. Liverpool deed dat seizoen eindelijk weer eens redelijk mee om de landstitel, maar eindigde uiteindelijk als derde en verloor de finale van de FA Cup van Manchester United.

In het seizoen 1996 - 1997 stond Liverpool een tijd bovenaan in de Premier League, maar de club eindigde als vierde. Ook in de Europacup voor Bekerwinnaars kwam de club ver, maar hier werd in de halve finale verloren van Paris Saint-Germain. Het volgende seizoen eindigde Liverpool weer derde, maar het hoogtepunt van het seizoen was de doorbraak van talent Michael Owen.

Gérard Houllier (1998 - 2004)

Gewonnen prijzen: League Cup (2001, 2003), FA Cup (2001), UEFA Cup (2001), Charity Shield (2001), UEFA Super Cup (2001)

Voor het seizoen 1998 - 1999 werd Gérard Houllier aangenomen om de ploeg te leiden met Roy Evans. Evans zag deze samenwerking echter niet zitten en nam ontslag. Vervolgens eindigde Liverpool dat seizoen als zevende in de competitie. Seizoen 2000 - 2001 was eindelijk weer eens een echt goed seizoen voor Liverpool met een derde plaats in de competitie, winst van de FA Cup, de League Cup en de UEFA Cup. Later dat jaar werden ook de Charity Shield en de Europese Supercup gewonnen.

Het seizoen 2001 - 2002 eindigde Liverpool als tweede, de beste klassering sinds 1991. Houllier had dat seizoen last van zijn hart, waardoor hij de club drie maanden lang niet kon leiden. Vervolgens won de trainer nog een League Cup en plaatste hij de club voor de Champions League. Toch werd hij ontslagen, omdat de fans vonden dat zijn tactiek te verdedigend was en dat de club op die manier nooit de strijd met Arsenal en Manchester United kon aangaan.

Rafael Benítez (2004 - 2010)

Gewonnen prijzen: Champions League (2005), UEFA Super Cup (2005), FA Cup (2006), Community Shield (2006)

De Spanjaard Rafael Benítez nam de positie van Houllier over in 2004. Hij had het seizoen ervoor Valencia naar de landstitel en UEFA Cup winst geleid en was volgens het bestuur de juiste man om Liverpool terug naar de top te brengen. Tijdens zijn eerste seizoen in Liverpool eindigde Benítez als vijfde met de club, maar won hij wel verrassend de Champions League. In de finale stond Liverpool met 3-0 achter bij rust tegen AC Milan. Benítez kwam toen in de kleedkamer en sprak de ploeg moed in. In de tweede helft werd het 3-3 en uiteindelijk moesten er strafschoppen genomen worden. Doelman Jerzy Dudek werd de grote held door twee strafschoppen te stoppen. Een speler van Milan schoot over.

Het volgende seizoen had Liverpool zich niet geplaatst voor de Champions League, maar omdat de club de regerend kampioen van dit toernooi was werd men toegevoegd aan de eerste voorronde. Deze voorrondes kwam Liverpool door, maar de titel werd niet verdedigd. De club werd in de tweede ronde uitgeschakeld door Benfica. Dat jaar won de club wel de Europese Supercup, maar de strijd om de Wereldbeker voor clubs werd verloren van São Paulo. Ook de FA Cup werd gewonnen door in de finale West Ham United te verslaan na strafschoppen. Ook dit keer was de doelman (deze keer José Manuel Reina) de grote held door drie van de vier strafschoppen te stoppen. Deze finale werd later de "Gerrard Final" genoemd, vanwege het indrukwekkende spel van aanvoerder Steven Gerrard. Ondanks een puntenaantal van 82, het hoogste aantal punten van de club sinds 1988, eindigde Liverpool dat seizoen weer als derde in de competitie.

Seizoen 2006 - 2007 begon met een 2-1-overwinning tegen Chelsea, waardoor Liverpool de Community Shield won. In de FA Cup en League Cup werd de club twee keer uitgeschakeld door Arsenal, maar in de Champions League werd wel de finale bereikt. In deze finale was wederom AC Milan de tegenstander en deze keer wist Liverpool niet te winnen. Filippo Inzaghi scoorde twee keer en Dirk Kuijt kon vlak voor tijd nog iets terugdoen, maar de finale werd met 2-1 verloren. Tijdens dit seizoen werd de club overgenomen door investeringsgroep DIC voor 470 miljoen pond. George Gillet en Tom Hicks namen de leiding van de club over.

Het seizoen 2007 - 2008 was een minder goed seizoen voor Liverpool. Er werd geen enkele finale bereikt en in de Premier League eindigde de club als vierde. Seizoen 2008 - 2009 was dan weer wel een erg goed seizoen, omdat er eindelijk weer eens tweede geëindigd werd in de competitie. Dit seizoen was het seizoen waarin Manchester United Liverpool onttroonde als recordhouder als het gaat om titels. In de Champions League strandde de club in de kwartfinale, waar met 7-5 over twee wedstrijden verloren werd van Chelsea.

Tijdens het seizoen 2009 - 2010 eindigde Liverpool slechts als zevende in de Premier League, de slechtste eindpositie sinds 1999. Dankzij geluk plaatste Liverpool zich toch voor de Europa League, omdat League Cup winnaar Manchester United en FA Cup winnaar Chelsea beiden al Europees voetbal speelden en Portsmouth Europa niet in mocht vanwege financiële problemen. Na dit seizoen kwam de positie van Benítez onder druk te staan en onder andere Kenny Dalglish werd genoemd als mogelijke opvolger. Uiteindelijk vertrok Benítez naar Internazionale en werd Fulham manager Roy Hodgson aangesteld als zijn opvolger.

Roy Hodgson (2010 - 2011)

Gewonnen prijzen: geen

Op 1 juli 2010 werd Roy Hodgson gepresenteerd als nieuwe manager van Liverpool. Liverpool trok de slechte lijn van het jaar ervoor door. Ondanks aankopen zoals Joe Cole, Christian Poulsen en Paul Konchesky stond de club rond oktober op een gedeelde laatste plaats. Begin oktober 2010 werd de club overgenomen door een nieuwe eigenaar. Tom Hicks en George Gillet verkochten de club aan het Amerikaanse bedrijf New England Sports Ventures, ook wel Fenway Sports Group genoemd.

Kenny Dalglish (2011 - 2012)

Gewonnen prijzen: League Cup (2012)

Wegens tegenvallende resultaten werd Hodgson al snel ontslagen en zijn opvolger was clublegende Kenny Dalglish. Hij begon aan zijn tweede termijn als Liverpool-trainer en speelde voor de club tussen 1977 en 1990. Hij werd in 1985 benoemd tot speler-trainer, nadat het Heizeldrama zich had voltrokken. Dalglish kreeg de beschikking over een flink transferbudget en kocht Luis Suárez (€26,5 miljoen) en Andy Carroll (€40 miljoen) in zijn eerste transferperiode. Liverpool had een goed seizoenseinde en eindigde op de zesde plaats dat seizoen. In de zomertransferperiode werd veel geld besteed aan onder andere Jordan Henderson en Stewart Downing. Liverpool won dat seizoen de League Cup door in de finale na strafschoppen Cardiff City te verslaan. Door deze zege werd een ticket voor de Europa League afgedwongen voor het daaropvolgende seizoen. Liverpool wist ook de finale van de FA Cup te bereiken, waarin ze met 2-1 werden verslagen door Chelsea. Ondanks de goede prestaties in beide bekers beleefde Liverpool een wisselvallig seizoen in competitieverband, met een achtste plaats tot gevolg. Op 16 mei 2012 werd bekendgemaakt dat Dalglish ontslagen werd en dat er gezocht zou worden naar een nieuwe coach.

Brendan Rodgers (2012 - 2015)

Gewonnen prijzen: geen

De Noord-Ier Brendan Rodgers werd op 1 juni 2012 aangesteld als nieuwe manager. Hij kwam over van Swansea City, de club die hij in haar eerste Premier League-seizoen op een knappe negende plaats had doen eindigen. Rodgers paste een nieuwe werkwijze toe en heel wat spelers, onder wie Dirk Kuijt, Craig Bellamy en Maxi Rodriguez verlieten de club definitief. Joe Allen en Nuri Şahin moesten de nieuwe blikvangers worden. In de januari-transferperiode werden Daniel Sturridge en Philippe Coutinho aangetrokken als aanwinsten. Liverpool kende een lastig seizoensbegin maar eindigde in Rodgers zijn eerste seizoen bij de club alsnog op een zevende plaats. In de Europa League werd men na de groepsfase uitgeschakeld door het Russische FK Zenit Sint-Petersburg. Topschutter Luis Suárez (30 doelpunten in alle competities) had zich op het einde van het seizoen in negatieve zin laten opmerken door in de arm van Chelsea's Branislav Ivanovic te bijten. Hij kreeg hiervoor een schorsing van tien wedstrijden en zou een deel van het volgende seizoen missen.

Het daaropvolgende seizoen was een goed jaar voor Liverpool. In de zomertransferperiode werden onder andere Andy Carroll en Stewart Downing definitief verkocht terwijl vaste doelman Pepe Reina verhuurd werd aan SSC Napoli. De belangrijkste inkomende transfers waren Simon Mignolet, Iago Aspas, Kolo Touré en Mamadou Sakho. Ondanks het gemis van Suárez in de eerste wedstrijden van het seizoen stond de club een tijd aan de leiding in de Premier League. Na zijn schorsing beleefde Suárez bovendien een topseizoen. Hij zou 31 keer doel treffen in competitieverband en daarmee verschillende records verbreken. Met Daniel Sturridge (22 doelpunten in de Premier League) zou hij een geweldig aanvalsduo vormen en Liverpool naar een tweede plaats leiden. De club deed bovendien tot de laatste speeldag mee in de titelstrijd en eindigde het seizoen met 84 punten. Deze prestatie betekende dat Liverpool voor het eerst in vijf seizoenen weer Champions League-voetbal zou spelen.

Onder Rodgers braken dit seizoen verschillende jonge spelers, waaronder Jon Flanagan en Raheem Sterling, definitief door. Steven Gerrard, Sturridge en Suárez werden opgenomen in het team van het seizoen en die laatste zou door de journalisten en de Premier League-spelers verkozen worden tot Speler van het Seizoen. Het seizoen hierop volgend eindigde Liverpool op een zevende plaats. Luis Suárez werd verkocht en Steven Gerrard verliet de club waar hij sinds zijn zesde lid van was.

Liverpool begon moeizaam aan het seizoen 2015 - 2016. Na acht duels bezette de tiende plaats op de ranglijst. Vlak na de 1-1 tegen stadgenoot Everton, op zondag 4 oktober 2015, besloot de clubleiding om zich te ontdoen van Rodgers. De achttienvoudig landskampioen maakte op de eigen website bekend dat de zoektocht naar een nieuwe manager van start was gegaan. Jürgen Klopp en Carlo Ancelotti werden in de voorafgaande weken al meermalen in verband gebracht met de club.

Jürgen Klopp (2015 - 2024)

Gewonnen prijzen: Champions League (2019), Landskampioenschap (2020), UEFA Super Cup (2020), FIFA Club World Cup (2020), League Cup (2022, 2024), FA Cup (2022), Community Shield (2023)

Op 8 oktober 2015 tekende Jürgen Klopp een driejarig contract bij Liverpool. Hij haalde in zijn eerste jaar met Liverpool zowel de finale van de League Cup als die van de UEFA Europa League. Op weg naar de eindstrijd schakelde hij met Liverpool onder meer zijn oude ploeg Borussia Dortmund uit. Liverpool verloor de finale van de League Cup na strafschoppen van Manchester City. Sevilla klopte de Engelse ploeg in de finale van de Europa League (1-3).

In 2018 leidde Klopp Liverpool naar de finale van de UEFA Champions League, waar Liverpool nipt verloor van Real Madrid. Een jaar later, in 2019, bereikte Liverpool opnieuw de finale, dit keer tegen Tottenham Hotspur, en won met 2-0, waarmee de club de zesde Champions League-titel in de wacht sleepte. Dit was de eerste grote trofee onder Klopp en markeerde het begin van een periode van dominantie.

Het seizoen 2019-2020 was een mijlpaal voor Liverpool onder Klopp's leiding. Het team veroverde de eerste Premier League-titel in 30 jaar, waarbij ze meerdere records verbraken. Liverpool behaalde 99 punten, slechts één punt onder het all-time record, en werd kampioen met zeven wedstrijden te spelen, het snelste kampioenschap in de geschiedenis van de Engelse competitie. Tijdens dat seizoen vestigde het team ook een record met de meeste opeenvolgende thuisoverwinningen in de Premier League (23) en een ongeslagen reeks thuiswedstrijden die uiteindelijk 68 wedstrijden zou duren, een clubrecord.

Daarnaast won Klopp met Liverpool in 2019 zowel de UEFA Super Cup als de FIFA Club World Cup, waarmee hij de club officieel tot de beste ter wereld kroonde. Klopp werd zowel in 2019 als in 2020 uitgeroepen tot FIFA’s Best Men's Coach, een erkenning van zijn uitstekende prestaties en invloed in het mondiale voetbal.

Onder Klopp's leiding vestigde Liverpool zich weer als een team dat bekend staat om zijn veerkracht, teamgeest en nooit aflatende inzet. Hij bouwde een hechte band op met zijn spelers en de supporters, waarbij hij altijd benadrukte dat voetbal een teamprestatie is, zowel op als buiten het veld. Klopp's impact reikte verder dan alleen het veld; hij werd een icoon in de stad Liverpool en verpersoonlijkte de passie en het hart van de club.

Arne Slot (2024 - heden)

Op 20 mei 2024 kondigde Liverpool de aanstelling van de Nederlander, Arne Slot, aan als nieuwe hoofdtrainer. Slot tekende een driejarig contract en begon op 1 juni met zijn werkzaamheden. Door het winnen van de eerste twee competitiewedstrijden evenaarde Slot het record van Graeme Souness, die als laatste manager in 1991 zijn eerste twee Premier League wedstrijden wist te winnen.